Dzięki telefonom komórkowym możemy dowiedzieć się wiele ciekawych informacji na temat korupcji.
Zgodnie z zapisem w literaturze przedmiotu istnieją dwa rodzaje korupcji politycznej. Po pierwsze korupcja niepieniężna, korupcja biała, dopuszczalna w niektórych demokratycznych kulturach politycznych, polegająca na dostarczaniu przez polityków korzystnych kontraktów w zamian za głosy lub finansowe wsparcie kampanii wyborczej. Po drugie istnieje korupcja w formie przepływu gotówki – korupcja czarna. Poza tym niepieniężną formą korupcji politycznej jest patronat partii politycznych. Jeśli dobrowolne darowizny pieniężne na rzecz partii politycznych odprowadzane są w intencji wywarcia wpływu na decyzje o żywotnych konsekwencjach dla składkodawcy, wówczas jest styczność z korupcją polityczną w systemie demokratycznym. Narastanie korupcji w Polsce podkreśla wiele instytucji i niezależnych międzynarodowych organizacji pozarządowych.
Zjawisko korupcji odnotowane jest na wszystkich poziomach władzy publicznej. Korupcja pojawia się, gdy urzędnik ma możliwość arbitralnego rozstrzygania w sprawach urzędowych. Sprzyjają jej brak przejrzystości, złe prawo oraz działania nieformalne. Korupcja powoduje, że sprawowany urząd traktuje się jako okazję do osiągnięcia osobistych korzyści, a nie jako służbę, dążenie do wspólnego dobra publicznego. Mechanizmy, które zapobiegają korupcji urzędników to otwarta administracja, podnoszenie świadomości etycznej, podnoszenie kwalifikacji urzędników oraz system wynagradzania urzędników. Wynagrodzenia w sferze publicznej nie powinny być rażąco niższe niż sferze prywatnej. Proces korumpowania wielu jednostek odbywa się jednak niesamowicie stopniowo, a niekiedy nawet niezauważalnie. Pracownicy zwykle nie uświadamiają sobie, iż przekroczyli tak zwaną linię oddzielającą wszelkie zachowania dopuszczalne od niekiedy niedopuszczalnych, a zachowania niedopuszczalne od przestępstwa. Jednym z obszarów narażonym na występowanie zjawisk korupcyjnych jest sfera polityki. Korupcja polityczna najczęściej kojarzy się z parlamentarzystami oraz osobami zajmującymi wysokie stanowiska w egzekutywie. W literaturze naukowej, w publicystyce i potocznych rozważaniach spotkać można pogląd wskazujący na pozytywne aspekty korupcji w pewnych okolicznościach. Twierdzi się, iż w poszczególnych sytuacjach łapówka przynosi korzyść biorącym i dającym, że przekupstwo okazuje się tak zwanym smarem ułatwiającym funkcjonowanie w nadmiernie zbiurokratyzowanym otoczeniu. Dowód wdzięczności za uniknięcie nikomu niepotrzebnej mitręgi biurokratycznej czy łapówka dla celnika za wpuszczenie do kraju deficytowych towarów oszczędzają czas i poszerzają ofertę rynkową, a zatem korupcja nie musi wpływać negatywnie na rozwój gospodarczy, a nawet może w pewnych warunkach go przyspieszać. To właśnie obrońcy korupcji powiadają, że łapówki porządkują rynek, na którym rozdzielane są koncesje, zamówienia, świadczone usługi administracyjne. Łapówki stanowią rodzaj standardowej opłaty pozwalającej trzymać równowagę rynkową, gdyż wygrać musi firma mająca najniższe koszty, skoro mogła zapłacić największą łapówkę.
Oczywiście podstawową przyczyną korupcji działań ludzkich jest sama natura ludzka. Skoro jednak zakres i natężenie korupcji falują w różnym czasie historycznym i w różnych miejscach, samą naturą ludzką nie wszystko da się wytłumaczyć. Niewątpliwie korupcja jest zjawiskiem o złożonych przyczynach, wśród których istotne znaczenie mają pewne zwyczaje kulturowe, dostępność dóbr, kultura prawna społeczeństwa oraz sprawność instytucji kontroli. Najlepszym tego dowodem jest fakt, iż w krajach dawnego Bloku Wschodniego częstotliwość korupcji jest wielokrotnie wyższa niż w krajach o utrwalonej demokracji. Jednak czynnikiem najbardziej korupcjogennym jest odpowiednie prawo, niewłaściwa egzekucja tego prawa oraz ograniczona dostępność do poszukiwanych dóbr, do których równy dostęp jest prawnie zagwarantowany. Korupcja występuje także w samorządzie terytorialnym, gdzie styk władzy publicznej i działalności gospodarczej jest szczególnie widoczny. Na zjawisko korupcji mocno wpływają dwie okoliczności. Pierwszą jest silna więź, jaka łączy partie polityczne i radnych. Drugą, są procedury, które blokują skutecznie kontrolę wyborców nad radnymi. Wszystko to sprawia, że mechanizmy prowadzące do działań korupcyjnych są analogiczne jak w całym kraju, przy czym trudno zdecydowanie powiedzieć, czy skala ilościowa korupcji w samorządzie terytorialnym jest węższa, czy wyższa w stosunku do skali kraju. Korupcja stanowi istotne zagrożenie dla rozwoju. W dziedzinie polityki dotyka demokrację oraz dobre zarządzanie przez naruszanie pewnych procesów formalnych. Najsilniej zaznacza swoją obecność podczas wyborów. To właśnie wtedy można zauważyć nierówną dystrybucję usług czy dóbr. Czego faktem jest, że bardziej ogólnie zmniejsza się zdolność określonych instytucji do wykonywania narzuconych procedur, a jednocześnie wypompowane zostają zasoby, a wszelcy urzędnicy są zatrudniani bądź awansują bez uwzględniania ich sprawności. Jednocześnie korupcja narusza wartości wyznawane przez obywateli. Zalicza się do nich wartości demokratyczne, do których zalicza się zaufanie oraz tolerancję. Korupcja dotyka również rozwoju ekonomicznego generując przez to poważne wypaczenia oraz niesprawność. Analizując postawę prywatnych przedsiębiorców korupcja bez wątpienia zwiększa koszty prowadzenia działalności. Jest tu mowa o pozaprawnych opłatach, kosztach prowadzenia określonych negocjacji z urzędnikami czy ryzyko złamania uzgodnień jak i ryzyko wykrycia. Jednak niektórzy utrzymują, iż korupcja zmniejsza koszty przez redukcję biurokracji. Zagrożenie, które już na tym etapie się nasuwa to wymyślanie nowych zasad czy opóźnień. W związku z czym poza zwiększaniem kosztów zjawisko to wprowadza nierówne zasady.
Reasumując to właśnie dzięki współczesnym telefonom komórkowym możemy zatem odpowiednio przeanalizować aspekt korupcji.